JAN VAN DE BRINK

Een dag niet gespeeld is een dag niet geleefd!

Ik ben Jan van den Brink uit Naaldwijk en zit alweer een kleine 11 jaar op gitaarles waarvan de langste tijd bij Paul. Begonnen bij Paul toen hij nog in dienst was bij Peter en met hem meegegaan toen hij voor zich zelf ging beginnen. Geen seconde aan getwijfeld en ook geen seconde spijt. Ontzettend veel geleerd en veel gevarieerde dingen gedaan. Bij Paul was het altijd een combinatie van enerzijds een gestructureerd lesprogramma volgens het boekje, met alle onderdelen die er bij horen, zoals toonladders, vingeroefeningen, pick- en strumming technieken, muziektheorie enz enz en anderzijds gave nummers van mijn favoriete bands en gitaristen leren spelen die daar naadloos bij aansloten.

Tijdens de les nieuwe dingen leren en vervolgens met een huiswerkopdracht thuis oefenen en de volgende les weer tonen wat ik er van had gemaakt. Elke les kwam wel aan het licht of ik wel of niet voldoende had gestudeerd op het opgegeven huiswerk want Paul wist altijd precies wat hij mij de vorige keer had opgedragen en dat moest ik dan maar aan zijn kritische oren laten horen.

Via Paul ook in mijn eerste band terecht gekomen (die jongens hadden bij Paul aangeklopt met de vraag of hij nog een gitarist had die bij hen paste). Inmiddels is dat alweer een paar jaar geleden en tegenwoordig speel ik in twee andere bands, waarvan één met mijn zoon (ook op les bij Paul) die in die band bas speelt. Deze band (Gûs) is ontstaan als gelegenheidsformatie voor een voorprogramma maar is inmiddels doorgegroeid naar een serieuze band met stevige rock-covers. Met de andere band (TWB) onlangs opnames gemaakt in de studio en het WOS-nieuwsoverzicht (televisie) gehaald met een ‘semi’-eigen nummer (eigen tekst op muziek van ‘Smoke on the water’).

In de lessen van tegenwoordig behandelt Paul steeds nummers van beide bands en gaan we op details van die nummers in en hoe mijn gitaarpartij past in het geheel van de band. In die zin zijn mijn lessen eigenlijk ook nog een soort band-coaching.

Ik ben een echte Gibson-fan (Les Paul Classic 1960 ) en heb daarnaast een Music Man Sub 1 (uiteraard beïnvloed door Paul) en sinds kort een Fender Telecaster (voor dat heerlijk bluesy geluid). Tijdens de laatste RAP-Leerlingendag met mijn beide zoons (naast de gitarist/bassist heb ik nog een zoon die al jaren drumt bij Ron) samengespeeld.

Mijn motto is: Een dag niet gespeeld is een dag niet geleefd…. En dat geeft wel een beetje aan hoeveel lol ik beleef aan muziek luisteren en muziek maken. En uitgeleerd raak ik natuurlijk nooit dus Paul is voorlopig nog niet van mij af….